فیزیک دان ها میخوان بدونن که یک ذره مثل الکترون(یا فوتون) اثر ذره ای داره یا موجی. بنابراین الکترون ها رو به سمت دو تا شکاف شلیک میکنن که پشت سرش یک صفحه حساس وجود داره. بعد از مدتی میبینن که روی صفحه نوار های زیادی تشکیل شده ( بیش از دو نوار) پس نتیجه میگیرن که الکترون ممکنه به صورت موج عمل کنه. ولی برای اینکه مطمئن بشن که تداخل الکترون ها باعث این پدیده نشده برای همین الکترون ها رو دونه دونه شلیک میکنن. ولی باز بعد چند ساعت همون نوار ها تشکیل میشه. قضیه اینجا جالب میشه که فیزیک دان ها میگن که خب الکترون ها به صورت موج عمل میکنن ولی بیایم ببینیم که الکترون ها چطوری از شکاف ها عبور میکنن. برای همین یک ردیاب الکترونی یا ناظر قرار میدن. در کمال ناباوری این بار الکترون ها خاصیت ذره از خودشون نشون میدن و روی صفحه حساس دو نوار تشکیل میشه. انگار که الکترون ها میدونن که یک نفر داره نگاشون میکنه. بار دیگه به عبارتی میخوان که الکترون ها رو غافلگیر کنن برای همین مدام مکان ناظر رو تغییر میدن و آزمایش رو به شکل های گوناگونی انجام میدن. ولی انگار الکترون ها در زمان سفر میکنن به گذشته رفته و رفتارشون رو اصلاح میکنن و به صورت ذره عمل میکنن نه موج.
پ.ن: این آزمایش ثابت کرد که ذرات ماده خاصیت ذره-موج دارن و از هم قابل تفکیک نیستن. هرچند مفاهیم دیگه ای رو میشه باهاش بررسی کرد مثل خودآگاهی یا جهان های موازی ولی جالبترین چیزی که از این آزمایش میشه نتیجه گرفت اینه که
هیچوقت اهدافت رو به کسی نگو. چون باعث میشه یه ناظر همیشه زیر نظرت بگیره و عادی رفتار نکنی.
درباره این سایت